1. Przeniesienie najbardziej zagrożonych i konfliktowych gniazd bociana białego na 300 słupów wolnostojących, montaż lub wymiana 60 platform i remont 40 gniazd.
2. Zabezpieczenie 110 stacji transformatorowych, 80 stanowisk odłącznikowych oraz 80 stanowisk rozgałęźnych.
3. Zabezpieczone za pomocą znaczników 4 odcinków linii 110 kV przecinających doliny rzeczne.
4. Stworzenie bazy danych GIS gniazd bociana białego i strony internetowej projektu.
5. Przekaz online z gniazda bociana białego w sezonie lęgowym.
6. Zakup specjalistycznego samochodu terenowego z podnośnikiem koszowym.
7. Przeprowadzenie 5 szkoleń dla pracowników zakładu energetycznego, urzędów gmin, weterynarzy, wolontariuszy, dotyczących interwencji przy gniazdach oraz udzielania pierwszej pomocy rannym i chorym bocianom.
8. Remont i dostosowanie dwóch ośrodków rehabilitacji do opieki nad bocianami.
9. Monitoring populacji lęgowej bociana białego.
10. Organizacja międzynarodowej konferencji na temat ochrony bociana białego.

Oczekiwane rezultaty:

1. Zabezpieczenie 400 zagrożonych i konfliktowych miejsc lęgowych bociana białego.

2. Ograniczenie śmiertelności bociana białego na skutek porażeń prądem w wyniku zabezpieczenia 110 stacji transformatorowych, 80 stanowisk odłącznikowych oraz 80 stanowisk rozgałęźnych oraz zmniejszenie kolizji poprzez zabezpieczenie 4 odcinków linii 110 kV przecinających doliny rzeczne.

3. Zahamowanie spadku tolerancji społeczeństwa w stosunku do bociana białego, zwiększenie wiedzy na temat ochrony tego gatunku poprzez szkolenia, edukację, zabezpieczanie konfliktowych gniazd i przekaz online z gniazda.

4. Zwiększenie bezpieczeństwa ludzi i efektywności interwencji związanych z ochroną gniazd bociana białego w związku zakupem specjalistycznego samochodu terenowego z podnośnikiem koszowym oraz realizacją serii 5 szkoleń.

5. Stworzenie bazy danych GIS gniazd bociana białego oraz strony internetowej projektu.

6. Podniesienie standardów podstawowej opieki i leczenia chorych i rannych bocianów wskutek remontu i wyposażenia dwóch ośrodków rehabilitacji.

7. Wieloletnie śledzenie zmian populacji lęgowej bociana białego w dolinach 7 największych rzek we wschodniej Polsce (10 obszarów Natura 2000) w celu określenia zachodzących zjawisk i zdefiniowania najważniejszych zagrożeń.

Działania podejmowane dotychczas przez PTOP celem ochrony bociana białego.

1. W 2014 r. PTOP był koordynatorem VII MSBB na terenie woj. warmińsko-mazurskiego oraz uczestniczył w monitoringu na obszarze woj. podlaskiego. Wykonawcą w terenie na obszarze swojego działania były m.in. ŁPKDN oraz BbPN. Działanie to pozwoliło na wstępne sprecyzowanie i określenie konkretnych prac zaplanowanych w ramach niniejszego projektu.

2. W związku z realizacją projektu LIFE+ pn. „Ochrona populacji bociana białego na terenie obszaru Natura 2000 Ostoja Warmińska” na terenie woj. warmińsko-mazurskiego PTOP nabył doświadczenie w realizacji zaplanowanych działań, w tym zdefiniował przewidywane problemy (słabe i mocne strony projektu).

3. W 2010 r. PTOP był wykonawcą inwentaryzacji ornitologicznej OSO Bagienna Dolina Narwi i OSO Górna Dolina Narwi, a w 2011 r. OSO Przełomowa Dolina Narwi, OSO Dolna Dolina Narwi na zlecenie Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska. W ramach tego działania dokonano inwentaryzacji wszystkich gatunków ptaków z złącznika I Dyrektywy Ptasiej zasiedlających wspomniane obszary, w tym wszystkich stanowisk bociana białego. W związku z tym PTOP posiada stosunkowo aktualne (wymagające niewielkiego uzupełnienia i zweryfikowania) dane wyjściowe do zaplanowania większości działań przewidzianych w projekcie.

4. PTOP w czasie swojej 30-letniej działalności ustawił i wybudował około 2000 platform pod gniazda bociana białego na terenie północno-wschodniej Polski.

5. BbPN od 1996 r. monitoruje corocznie stan populacji bociana białego w 22 miejscowościach położonych w graniach parku. Dało to podstawy do zaplanowania większości działań przewidzianych do realizacji w projekcie. Poza tym od 2003 r. prowadzi ośrodek rehabilitacji ptaków, do którego corocznie trafia wiele bocianów białych.

6. ŁPKDN od 1999 r. monitoruje corocznie stan populacji bociana białego w graniach parku i jego otulinie (Zbyryt 2014). Dało to podstawy do zaplanowania większości działań przewidzianych do realizacji w niniejszym projekcie. Poza tym od 2000 r. prowadzi ośrodek rehabilitacji ptaków, do którego corocznie w większości trafiają bociany białe (często stanowią one 99% wszystkich leczonych i rehabilitowanych ptaków).

7. Przeprowadzono rozpoznanie miejsc konfliktowych związanych z kolizjami bocianów na liniach napowietrznych w dolinach rzecznych Narwi, Biebrzy, Nurca i Bugu (wizje terenowe PTOP, dane PGE Dystrybucja S.A. oraz dane niepublikowane lokalnych przyrodników) oraz miejsc największej śmiertelności ptaków w związku z porażeniami prądem (dane uzyskane z PGE Dystrybucja S.A. Oddział Białystok i dane własne PTOP, BbPN i ŁPKDN).