Skip to main content

OCHRONA KULIKA WIELKIEGO


Program ochrony kulika w Polsce został zainicjowany w roku 2013 przez Towarzystwo Przyrodnicze „Bocian”. W następnych latach do programu dołączyły kolejne jednostki, którym los tego zagrożonego gatunku nie jest obojętny: Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Poznaniu, Polskie Towarzystwo Ochrony Ptaków, Biebrzański Park Narodowy i Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Warszawie. Od 2024 r. pięciu partnerów realizuje wspólnie jeden ogólnopolski projekt ochrony kulika wielkiego współfinansowany przez Komisję Europejską z funduszu LIFE oraz przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Działania ochronne obejmują 14 najważniejszych ostoi gatunku, w których gniazduje ponad 75% krajowej populacji.

CELE PROJEKTU

Głównym celem projektu jest ustabilizowanie polskiej populacji kulika wielkiego i jej odbudowa w dłuższym terminie. Do celów szczegółowych należą między innymi:
• poprawa jakości siedlisk kulika wielkiego,
• zwiększenie produktywności populacji kulika wielkiego przez ograniczenie strat w lęgach powodowanych w trakcie prac agrotechnicznych oraz przez drapieżniki,
• zwiększenie efektywności systemu zarządzania gatunkiem,
• weryfikacja skuteczności podejmowanych działań ochronnych,
• zwiększenie wiedzy o kuliku wielkim w społeczeństwie, a szczególnie wśród rolników
• zwiększenie wiedzy eksperckiej o gatunku.

ZADANIA PROJEKTU

• Użytkownie siedlisk zgodnie z wymaganiami kulika wielkiego, m. in. Przez wykonywanie i wdrażanie planów rolnośrodowiskowych.
• Zakup gruntów kluczowych dla ochrony siedlisk kulika.
• Odtworzenie powierzchni otwartych poprzez koszenia inicjalne oraz wycinkę pojedynczych drzew i zakrzaczeń stanowiących czatownie ptaków drapieżnych i miejsca bytowania drapieżnych ssaków.
• Kształtowanie żerowisk – tworzenie płytkich oczek wodnych.
• Poprawa warunków wodnych poprzez budowę urządzeń piętrzących.
• Czynna ochrona gniazd kulika wielkiego za pomocą przenośnych ogrodzeń elektrycznych i opóźnianie terminów koszenia.
• Pobieranie jaj z zagrożonych lęgów i sztuczna inkubacja oraz hodowla wolierowa młodych kulików.
• Redukcja liczebności drapieżnych ssaków.
• Opracowanie warstwy zasięgu siedlisk kulika wielkiego na potrzeby krajowego programu rolno-środowiskowo-klimatycznego.
• Weryfikacja i aktualizacja zapisów planach zadań ochronnych dla obszarów natura 2000, w których kulik wielki jest przedmiotem ochrony.
• Aktualizacja krajowego programu ochrony kulika wielkiego.
• Monitoring sukcesu gniazdowego i lęgowego kulika wielkiego oraz monitoring przeżywalności ptaków z hodowli wolierowej.
• Monitoring hydrologiczny.
• Monitoring presji drapieżniczej.
• Organizacja wydarzeń aktywizujących społeczność lokalną.
• Edukacja, promocja projektu, wymiana doświadczeń w kraju i za granicą.